Imbolc- w celtyckim kalendarzu, święto Imbolc (albo rzadziej Oimelc) obchodzi się 1 lutego, i poswięcone jest Brigidh (Brigid or Bride), bogini która w poźniejszych czasach stała się chrześcijańską świętą. Obchodzone jest kiedy zima, której uosobieniem jest stara kobieta Cailleach, musi ustąpić miejsca pani wiosny, Bigidh - świeżość wzrasta w siłę każdego dnia wraz ze słońcem święcącym coraz wyżej i wyżej, pokrywając ziemię na powrót zielenią.
Obydwie nazwy święta nawiązują do pory, w której owce zaczynają dawać mleko, co oznacza powrót dających życie sił wiosny. W późniejszych latach, kościół zastąpił to święto dniem Candlemas czyli dniem Matki Boskiej Gromnicznej, obchodzonym 2 lutego, czyli dzień później. Potężny wizerunek Brygidy, przynoszącej światło, odciskał swoje piętno zarówno na chrześcijańskich, jak i pogańskich obrzędach

źródło: Goetia
A za Sapkowskim i jego kompendium:
Imbolc: obok Beltaine, Lughnasadh i Samhain jedno z celtyckich (druidycznych) świąt, które nie są absolutnie związane z cyklem solarnym. (...) Nazwa w iryjskim gaelickim oznacza "w brzuchu". (...) Jest to święto pradawne, celebrowane ku czci Brighid, bogini ognia (...) rytuał polegał na rozpalaniu ogni - wszelkich ogni - od maleńkich świeczek po olbrzymie stosy.